دکتر محمد آذربایجانی

ای خوش دلی که غم را دست گره گشا شد دکتر محمد آذربایجانی شور افرین دلها باطرز خوش نوا شد
باید ترانه خوان شد هرجا گشایش آید بلبل به نغمه آید آن دم که غنچه وا شد
فریاد بی صدا را تبلیغ ما عیان کرد باید به درد مردم پیوسته آشنا شد
با زیر دست و منعم شورای همدلی داشت درکشور هدایت هرکس که پادشا شد
از کاردانی ماست بی حزب و توده بودن بی ائتلاف گاهی باید که همصداشد
درمجلس محبان بیگانه ره ندارد محرم درین میانه تصویب آشناشد
او از صفای نیت خود را علم نسازد از خود ندیدن خود آئینه با صفا شد
ازبس شکست دلها از دست شیون و غم ایران راد مردان مانند نینوا شد
خونین دلم ولیکن دارم نوید شادی دارد نوای دیگر نی گر چه بی نوا شد
شکوای بی کسان را باید به خسته دل گفت با خاک ره نسازد طاقی که از طلا شد
دیگر درامدی نیست در دستگاه مردم پیش از ترانه مطرب بی برگ و بی نوا شد
گر پله ترقی صد اوج می پذیرد صد مرحبا به آنکس کو باعث بنا شد
این اصفهان که نامش نصف جهان نهادند زین کوکب درخشان جام جهان نما شد
در بحر شعر اینجا نام خوشش نگنجد این رشته از بلندی از دست ما رها شد
از بس بلند بالاست بالای صفحه نامش در اوج سربلندی تزیین شعر ما شد
شد کهنگی دلازار چون نو شود به بازار ایرانیان بشارت ایران نو بپا شد
یک دست ای عزیزان هرگز صدا ندارد هرکار خوش میسر با همت شما شد
صورت نبست در دل تا غیر او گزیند با انتخاب اصلح هرکس که آشنا شد