دکتر محمد آذربایجانی

جواب سلام راباعلیک بده - جواب تشکرراباتواضع بده -- جواب کینه راباگذشت.-- جواب بی مهری رابامحبت --جواب ترس راباجرات -- جواب دروغ راباراستی -- جواب دشمنی رابادوستی -- جواب زشتی رابازیبایی -- جواب توهم رابه روشنی -- جواب خشم راباصبوری -- جواب سردی رابه گرمی -- جواب نامردی رابامردانگی --جواب همدلی رابارازداری -- جواب اعتمادرابی ریا-- جواب بی تفاوتی راباالتفات -- جواب یکرنگی رابااطمینان -- جواب مسولیت راباوجدان -- جواب خواهش رابی غرور-- جواب دورنگی راباخلوص -- جواب بی ادب راباسکوت -- جواب نگاه مهربان رابالبخند-- جواب لبخندراباخنده -- جواب دلمرده راباامید -- جواب منتظررابانوید -- جواب گناه رابابخشش -- وجواب عشق چیست جزعشق ؟همیشه جواب های هوی نیست جواب خوبی راباخوبی بده جواب بدی راهم باخوبی بده هیچ وقت جواب سربالانده هیچ وقت هیچ چیزوهیچ کس رابی جواب نگذارمطمئن باش هرجوابی که بدهی یه روزی یه جوری یه جایی به توبازمیگردد.

کسی که ازنزدیکترین فاصله به حرف توگوش می دهد :
می گویندعشق که می آید عقل کورمی شودوانسان نمی تواند مثبت ومنفی هارابه شکل واقعی ببیند وفقطمثبت هارامی بیند امامن می گویم وقتی عشق پابه میدان میگذارد عاشق هنوزمنفی هارامی بیند امامعشوق رابه خاطرمنفی داشتن می بخشد ومی گوید که این منفی ها قابل گذشت واصلاح هستند ودرقیاس باآن همه مثبت اصلاقابل اعتنانیستند به عبارتی وقتی عشق ظاهرمی شود میزان بخشیدن هم افزایش می یابد وهرچه عشق بیشترباشدبخشودگی واغماض وچشم پوشی هم بیشتراست .فکرمی کنید چراخیلی ازدختران باوجودی که می دانند فردی که به خواستگاری شان آمده ازبعضی جهات مشکل دارد بازهم ازدواج بااورامی پذیرند ؟ جواب بسیارساده است !؟این دختران مشکلات خواستگاران خودراقابل بخشش وقابل چشم پوشی وازجهاتی اصلاح شدنی می دانند وبه همین خاطربرخلاف میل اطرافیان باهم اورابه عنوان همسرخودمی پذیرند این دختران به هیچ وجه کورنیستند ودرواقع به خاطرعشق وعلاقه ای که پیداکرده اند ظرفیت بخشودگی شان بالارفته وازخطاهای معشوق چشم پوشی می کنند !

حالا کدام موجود عالم است که عشق و محبتش نسبت به تک تک ما از هر موجود دیگری بیشتر است ؟
جواب بسیارساده است همان کسی که اورابعنوان خالق هستی وصاحب کاینات می شناسیم یعنی همان موجودی که مادرفارسی به اوخدا می گوییم ومالک کل زمین هاوآسمان هاست .شاید یکی که خیلی گناه کرده وخودراروسیاهترین موجودعالم بداند ازراه برسد وبگوید که خداهم ازاورویگردان شده ودیگرعزیزش ندارد امااین بامنطق ابتدایی که من وشماخوب می دانیم درست نیست وجوردرنمی آید ؟!چراکه همه خوب می دانیم موجودی که خدانخواهد باشدحتی اگرتمام عالم وآدم دست به دست هم دهند اویک لحظه هم نمی تواند بیشتر زنده بماند وبالافاصله به دیارنابودی وفنافرستاده می شود پس همین که هستیم ونفس می کشیم همین بودن مانشانگران است که خالق هستی بی اعتناوبه نظرهمه آدم های رنگ وارنگ دنیا ماراعزیزمی دارد وبه ماعشق می ورزد ممکن است بگوییدماگناهان زیادی کرده ایم واین گناهان بین ماوخداوندعالم فاصله انداخته است اماحقیقت این است که چنین فاصله ای هرگزوجودنداشته وندارد ونخواهد داشت وخالق کاینات به واسطه عشق وعلاقه بی نهایتی که به تک تک مخلوقاتش دارد باوجوددیدن گناهان مارامی بخشاید ودرنزدیکترین فاصله بامامنتظراست تانگاهمان رابرگردانیم وچشم درچشم مهربانش دوزیم ودرزیبایی نگاهش غرق آرامش ابدی گردیم .

وقتی که عشق به فردا موکول می شود:
ابرازکردن عشق برای بیشترمردم همانند کتابی است که درنظردارند بعدها بخوانند یامثل تلفنی است که بعدا می خواهند بزنند یانامه ای که زمانی دیگرخواهند نوشت نیت مان خالص است عزم مان جزم است ولی همیشه دلیلی منطقی برای اقدام نکردن داریم لابدهنوزوقتش نرسیده یاحالش نیست یاکارهای مهم تری وجوددارد یاکواکب اجازه نمی دهند یافلان وبهمان ...؟چنین است که روزهاهمه بافرصت های ازدست رفته وبه تاخیرافکندن هاسپری می شود وازعشق که این همه بدان نیازمندیم خبری نیست .بعضی کارهارانباید به فرداموکول کرد طفلی که دوان دوان به طرفمان می آید تادرآغوشش بگیریم وازاوتعریف کنیم همین الان به آن نیازدارد نه درزمانی که برای مامساعداست .دوستی که به شانه هایت محتاج است تادمی گریه کند نمی توانددرانتظارفرصت مناسب تری بماند کسی راکه می خواهد دوباره مطمئن شودکه دوستش دارید نباید به امیدفرداهارهاکرد عشق تعهدی است که اطمینان می دهد هروقت به من نیازداشتی درکنارت هستم این فکرکه بعضی زمان ها ی دیگرمناسب تراست برای خیلی هایک عمرپشیمانی بارآورده است هیچ چیزنمی تواند جبران کننده دمی باشدکه عشق ماراطلب شده است ومابی پاسخ ازکنارآن گذشته ایم وکسی که فرصت برآوردن نیازدیگری راازدست می دهد یکی ازغنی ترین تجربه هایی راکه زندگی ارایه می کند ازدست داده است