دکتر محمد آذربایجانی

كراك چيست؟
كراك(crack) كه گاهي راک(Rock) نيز ناميده ميشود ماده اي محرك است كه از تصفيه كوكائين به دست مي آيد.كه به اشكال مختلف، تدخين(استنشاق) مي شود. كراك ماده اعتياد آور جديدي است كه به دليل مشخصاتي كه داردبه مراتب بدتر از هرويين مي باشد. كراك هروئيني است كه تا حد امكان اشباع شده است. يعني هر يك گرم كراك از 10 تا 100 گرم هروئين ساخته شده و اعتياد به آن نسبت به هروئين بسيار شديد تر و فوري تر و ترك آن مشكل تر است.مصرف حتي يك بار كراك اعتياد آ ور است. كراك بر خلاف هرويين، ترياك و حشيش، بدون بو مي باشد و مصرف آن بسيار ساده و بدون نياز به وسايل حجيم و صرف وقت است يك شخص مي تواند آن را در حمام يا سرويس بهداشتي در ظرف كمتر از 1 تا 2 دقيقه استعمال كند و چنانچه حتي بلافاصله شخص ديگري وارد حمام يا سرويس بهداشتي بشود متوجه نخواهد شد.

كراك بسيار كوچك است(كوچكتر از نخود و به اندازه يك عدس) بنابراين جاسازي آن بسيار ساده بوده و به سادگي نمي توان آن را كشف نمود.

چگونه معتادين به كراك را تشخيص دهيم؟
يك نشانه ابتدايي سوء مصرف كراك جدايي ناگهاني جسمي، رواني افراد از كانون خانواده و تغيير رفتار چشمگير اوست. هر چند بسياري از نشانه هاي اعتياد به كراك در ذيل بيان مي شود با مشكلات چون اختلالات احساسي يا گذران دوران سخت بلوغ مشابه است:

تغييرات بارز در شخصيت و رفتار خود، از دست دادن توجه و تمركز، كاهش وزن، ناپديد شدن لوازم قيمتي خانه يا محل كار، رفت و آمد با افراد معتاد، آشفتگي چشمگير، رفتار كينه توزانه با افراد خانواده و دوستان، برنامه خواب نامنظم، بي توجهي به آراستگي ظاهري سوء ظن شديد به همه، بي قراري و اضطراب به گفته معتادين به كراك، حالات زير در هنگام برطرف شدن آثار ماده محرك بروز مي كند:

افسردگي شديد، فقدان انرژي و بي اشتهايي، بي خوابي و داشتن احساساتي متناقض از عشق و تنفر نسبت به خود.

تاثيرات فيزيكي مصرف كراك:
ابتدايي ترين تاثيرات جسماني مصرف كراك، گلو درد مزمن، گرفتگي صدا و تنگي نفس است كه به ورم نايژه ها و نفخ ريه منجر مي شود، چشمها درشت شده و شخص هنگام تمركز براي ديدن هر چيز، هاله هايي نوراني در اطراف آن مشاهده مي كند.

اثرات رواني مصرف كراك:
شخصي كه كراك مصرف مي كند به سرعت در حالات و شرايط مختلف رواني حركت مي كند كه اين حركت با سرخوشي و رضايت فراوان و احساس برانگيختگي و هيجان همراه است، سپس با كم شدن اثر اين ماده، دلتنگي و افسردگي و متعاقب آن زود رنجي، بي خوابي و سوء ظن بر شخص غلبه مي كند.

معتادان به كراك ممكن است حالات رواني جنون ، توهم و خطاهاي وي را نيز تجربه كنند. عده اي از اين افراد در اثر ابتلا به سوء ظن و افسردگي ناشي از مصرف دائم كراك دست به خودكشي يا جنايت مي زنند.

مصرف بيش از حد كراك و جنون:
مصرف كراك به علت مقدار بسيار زياد ماده محركي كه به جريان خون و به دنبال آن به مغز وارد مي كند احتمال مصرف بيش از حد و مرگ آور يا مسموميت از آن را هم افزايش مي دهد نشانه هاي اين دو وضعيت مشابه بوده و شامل تهوع ، استفراغ ، تنفس نامرتب ، تشنج ، اغما است كه مي تواند به مرگ منتهي شود.

با وجود اينكه ماده اوليه كراك در ايران هروئين است اما كراك بسيار ارزان تر از هروئين در اختيار افراد قرار مي گيرد معتادي كه 3 ماه كراك مصرف مي كند تا 30 کيلو از وزن بدنش كم مي شود. خود معتاد به كراك در پايان اولين سال اعتيادش کبد و طحال خود را قطعا از دست خواهد داد معتاد به كراك هرگز نمي تواند بيش از يك ماه زندگي عادي داشته باشد پس از يك ماه يا در حال چرت زدن است يا در حال خماري و درد كشيدن است. اجساد افراد كراكي را پس از مرگ شستشو نمي دهند و دفن آنها در كيسه هاي پلاستيكي صورت مي گيرد زيرا مصرف كراك باعث پوكي استخوان مي شود كه دراثر آن استخوان ها با كوچكترين ضربه اي از هم جدا مي شوند بنابراين امكان غسل دادن جسد معتادان به كراك وجود ندارد، همچنين اجساد معتادان كراكي زودتر از ساير اجساد متعفن مي شود.

تهيه کننده : ايران اكبري